«Άλωση του κάστρου» ίσως είναι ο σωστός τίτλος του ή το αδημοσίευτο παραμύθι του Άντερσον, αν έτσι επιθυμεί.
Τα παραμύθια είναι χρήσιμα για να ξεπερνάμε τις φοβίες μας.
Είναι ιδιοτελές, επισφαλές και υποκριτικό να επιλέγουμε να προωθούμε τους «ημιτέρους» με λόγια που αποπνέουν τοξικότητα και εμπάθεια ή υποβιβάζοντας τη νοημοσύνη ανθρώπων αξιόλογων εκτοξεύοντας σκουπίδια σε χωματερές, που θα ’ρθει στιγμή να μας πνίξουν.
Τα πάντα είναι βλέμμα και ο καθένας βλέπει εν τέλει ότι θέλει και όλα είναι ψευδαίσθηση.
Απόκλιση μεταξύ ιδεατού και αληθινού μεταξύ φαντασίωσης και συνειδητοποίησης, όπως στα παραμύθια για να συλλάβεις την αλήθεια οραματίζεσαι με λέξεις, σκέψεις και εικόνες, ένα περίτεχνο ενδοστρεφές αρχιτεκτόνημα.
Υπάρχουν εκλογές που προκαλούν χαρά και ανακούφιση και άλλες που γεννούν βαθιά ανησυχία.
Η κενότητα μαστίζει την εποχή μας και εκείνο που έχει αποφασιστική σημασία είναι από ένα πρόσωπο τί αλήθεια πνευματική, υπαρξιακή ή βιοτική εξάγεται;
Αρκεί να μπορείς να τη δεις και όταν τη δεις να την εκτιμήσεις.
Με τρόπο υπεροπτικό αναφέρει στο παραμύθι του ο συγγραφέας «Το κάστρο, οι άγρυπνοι φρουροί», η αυριανή «βασιλεία», αλλά και «οι καημένοι δημότες του Αγίου Νικολάου, με το κεφάλι μόνιμα σκυμμένο….» οι εκφράσεις του προκαλούν θυμηδία και εκνευρισμό και φανερώνουν αυταρέσκεια και ακόρεστη δίψα για δημοσιότητα, ψευδαίσθηση και φαντασία που ρίχνουν χρυσόσκονη στη διεκπεραιωτική μας καθημερινότητα.
Το αφήγημα της υπεροχής γυρίζει «μπούμερανγκ» ο κόσμος απεχθάνεται την αλαζονεία και τιμωρεί τους αλαζόνες.
Στους «έμπορους των εθνών » ο Παπαδιαμάντης γράφει προφητικά.
«Επέστη ο καιρός της αυτολατρείας και πάσαι αι άλλαι θρησκείαι κατηργήθησαν. Αρκεί να τρέφει τα πάθη του έκαστος και προς τί χρησιμεύουν αι άλλαι λέξεις;»
Ο συγγραφέας με διανοητική ταχυδακτυλουργία ερμηνεύει το παραμύθι του κατά το δοκούν, (πάλι καλά που δεν μας δίδαξε τα 3 μικρά γουρουνάκια) σε μια άρτια σκηνοθετημένη πραγματικότητα.
Η τοξική αισιοδοξία καταπιέζει την πραγματικότητα και αρνείται τα συναισθήματα.
Όταν έχεις το αισθητήριο του καίριου ή του αλάλητου λόγου τα εξαντλημένα θέματα σε απωθούν, τα ανεξάντλητα σε κάνουν να σιωπάς.
Ένας σύνθετης είπε «η σιωπή είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα μουσική, μόνο που δεν κόβει πολλά εισιτήρια».
Τα προβλήματα και οι αγωνίες που συνέχουν τους δημότες μας, πρέπει να αντιμετωπιστούν χωρίς να τα απεμπολήσει η ελαφρότητα.
Η φλυαρία αναδεικνύει ιδεοληψίες και άκρατη αοριστολογία, φορά αδιάφορο προσωπείο και διαχειρίζεται την καθημερινότητα.
Ο σεβασμός στον παράγοντα άνθρωπο είναι απόλυτη αξία.
Ας ανακαλύψουμε τα προβλήματα που μας ενώνουν αντί να επιμένουμε σ’ αυτά που μας χωρίζουν, ας μη φοβηθούμε ποτέ να διαπραγματευτούμε.
Ο μετέχων στα κοινά δεν είναι σχολιαστής των εξελίξεων, ο ρόλος του είναι να προτείνει αλλαγές στις αρνητικές καταστάσεις και να βελτιώνει τις υπάρχουσες θετικές.
Με καταγγελίες, αφορισμούς και παραμύθια τα προβλήματα δεν λύνονται ούτε βελτιώνονται.
Με εκτίμηση,
Γραφείο Τύπου
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΤΩΝ
Υποψήφιος Δήμαρχος
Τα παραμύθια είναι χρήσιμα για να ξεπερνάμε τις φοβίες μας.
Είναι ιδιοτελές, επισφαλές και υποκριτικό να επιλέγουμε να προωθούμε τους «ημιτέρους» με λόγια που αποπνέουν τοξικότητα και εμπάθεια ή υποβιβάζοντας τη νοημοσύνη ανθρώπων αξιόλογων εκτοξεύοντας σκουπίδια σε χωματερές, που θα ’ρθει στιγμή να μας πνίξουν.
Τα πάντα είναι βλέμμα και ο καθένας βλέπει εν τέλει ότι θέλει και όλα είναι ψευδαίσθηση.
Απόκλιση μεταξύ ιδεατού και αληθινού μεταξύ φαντασίωσης και συνειδητοποίησης, όπως στα παραμύθια για να συλλάβεις την αλήθεια οραματίζεσαι με λέξεις, σκέψεις και εικόνες, ένα περίτεχνο ενδοστρεφές αρχιτεκτόνημα.
Υπάρχουν εκλογές που προκαλούν χαρά και ανακούφιση και άλλες που γεννούν βαθιά ανησυχία.
Η κενότητα μαστίζει την εποχή μας και εκείνο που έχει αποφασιστική σημασία είναι από ένα πρόσωπο τί αλήθεια πνευματική, υπαρξιακή ή βιοτική εξάγεται;
Αρκεί να μπορείς να τη δεις και όταν τη δεις να την εκτιμήσεις.
Με τρόπο υπεροπτικό αναφέρει στο παραμύθι του ο συγγραφέας «Το κάστρο, οι άγρυπνοι φρουροί», η αυριανή «βασιλεία», αλλά και «οι καημένοι δημότες του Αγίου Νικολάου, με το κεφάλι μόνιμα σκυμμένο….» οι εκφράσεις του προκαλούν θυμηδία και εκνευρισμό και φανερώνουν αυταρέσκεια και ακόρεστη δίψα για δημοσιότητα, ψευδαίσθηση και φαντασία που ρίχνουν χρυσόσκονη στη διεκπεραιωτική μας καθημερινότητα.
Το αφήγημα της υπεροχής γυρίζει «μπούμερανγκ» ο κόσμος απεχθάνεται την αλαζονεία και τιμωρεί τους αλαζόνες.
Στους «έμπορους των εθνών » ο Παπαδιαμάντης γράφει προφητικά.
«Επέστη ο καιρός της αυτολατρείας και πάσαι αι άλλαι θρησκείαι κατηργήθησαν. Αρκεί να τρέφει τα πάθη του έκαστος και προς τί χρησιμεύουν αι άλλαι λέξεις;»
Ο συγγραφέας με διανοητική ταχυδακτυλουργία ερμηνεύει το παραμύθι του κατά το δοκούν, (πάλι καλά που δεν μας δίδαξε τα 3 μικρά γουρουνάκια) σε μια άρτια σκηνοθετημένη πραγματικότητα.
Η τοξική αισιοδοξία καταπιέζει την πραγματικότητα και αρνείται τα συναισθήματα.
Όταν έχεις το αισθητήριο του καίριου ή του αλάλητου λόγου τα εξαντλημένα θέματα σε απωθούν, τα ανεξάντλητα σε κάνουν να σιωπάς.
Ένας σύνθετης είπε «η σιωπή είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα μουσική, μόνο που δεν κόβει πολλά εισιτήρια».
Τα προβλήματα και οι αγωνίες που συνέχουν τους δημότες μας, πρέπει να αντιμετωπιστούν χωρίς να τα απεμπολήσει η ελαφρότητα.
Η φλυαρία αναδεικνύει ιδεοληψίες και άκρατη αοριστολογία, φορά αδιάφορο προσωπείο και διαχειρίζεται την καθημερινότητα.
Ο σεβασμός στον παράγοντα άνθρωπο είναι απόλυτη αξία.
Ας ανακαλύψουμε τα προβλήματα που μας ενώνουν αντί να επιμένουμε σ’ αυτά που μας χωρίζουν, ας μη φοβηθούμε ποτέ να διαπραγματευτούμε.
Ο μετέχων στα κοινά δεν είναι σχολιαστής των εξελίξεων, ο ρόλος του είναι να προτείνει αλλαγές στις αρνητικές καταστάσεις και να βελτιώνει τις υπάρχουσες θετικές.
Με καταγγελίες, αφορισμούς και παραμύθια τα προβλήματα δεν λύνονται ούτε βελτιώνονται.
Με εκτίμηση,
Γραφείο Τύπου
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΤΩΝ
Υποψήφιος Δήμαρχος
